Recordo de sete amigos, cun surriso nos beizos

  Levo tempo sen escribir porque nos últimos meses morréronme varios amigos e non me vin con azos para facer tantos obituarios; pero a Parca, cabrona e teimuda, seguiu danzando arredor de min e en pouco tempo levoume outro, e outro, e outro… O día 24, cando fun a Ferrol para presentar a duodécima convocatoria … Ler mais

Nacho Mirás no recordo, sempre

  Vímonos por última vez o 17 de marzo na homenaxe que a cidade de Santiago lle fixo ao poeta Salvador García-Bodaño. Tiña moi bo aspecto e aínda mellor humor. Recordo os seus ollos grandes e ledos, o surriso amplo, tan cordial, ao descubrirme a varios metros de distancia e despois ao abrazarnos despois de … Ler mais