As sondaxes do CIS deran maioría aos partidarios do ingreso de España na OTAN ata que o PSOE e o PC se manifestaron contra «a política de bloques militares». Ao anunciar Leopoldo Calvo Sotelo no discurso de investidura que plantexaría ao Congreso esta cuestión, a polémica avivouse e o vixésimo Congreso do PSOE, en outubro de 1981 -pouco antes do debate parlamentario-, opúxose, como nos anteriores, ao ingreso de España na OTAN, porque provocaría a reacción hostil do outro bloque. Isto era certo. O 7 de setembro Calvo Sotelo recibira unha carta ameazadora de Breznev, que o presidente español deu por non recibida e así llo fixo saber ao embaixador ruso.
A oposición do PSOE no debate parlamentario pasou das trécolas legalistas á petición dun referendo, a inclusión de Ceuta e Melilla no ámbito da defensa, a devolución de Xibraltar e a previa aceptación de España no Mercado Común. Porén, a vitoria do Goberno no Congreso e no Senado foi clara e, en maio de 1982, España converteuse no décimo sexto país da Alianza Atlántica. Anos despois, Felipe González recoñecería o erro do PSOE e tivo que facer maxia política para obter o si no referendo sobre a permanencia de España na OTAN, en marzo de 1986.