Carta a Rafael GonzálezCarta a Rafael González

Rafael González

rafael gonzalez
Rafael González

A Coruña, 2 de febrero de 2013

Querido Rafael:

Ayer recibí la noticia de que te has muerto, e inmediatamente fui a Google para ver alguna foto reciente tuya. Encontré sólo una y al verla sonreí porque estás un poco mayor, claro, con más arrugas;  y, sin embargo, te reconocería a primera vista si nos encontrásemos en la calle, como reconozco ahora, mirándote, el Rafael que yo encontré hace casi cincuenta años; mi director y mi amigo en El Ideal Gallego, en un tiempo ilusionante, cuando la redacción, con Juan Molina, Gaciño, Gabriel Plaza, Luis Pita, Arce, Benjamín Vázquez, Greorio Bartolomé, Pilar llorente, Rodríguez Maneiro…tomó la iniciativa en la defensa de la Autonomía de Galicia, y fue siempre varios pasos por delante de los otros medios de comunicación.

Me pregunté muchas veces de dónde te viene a ti, andaluz de pura cepa, tu “galleguismo”, que no fue oportunista en absoluto, porque ya lo habías demostrado años antes de venir destinado a Coruña, en la revista “Signo”. Alguna vez hablamos de esto, y me respondiste que siempre te atrajo Galicia, te gustó la gente gallega y admiraste la solidez de nuestros intelectuales y artistas.

rafael gonzalez
Rafael González

Artículo disponible en castellano

Ler mais

Siro López Lorenzo
Resumen de privacidade

Esta web utiliza cookies para que poidamos ofrecerche a mellor experiencia de usuario posible. A información das cookies almacénase no teu navegador e realiza funcións tales como recoñecerte cando volves á nosa web ou axudar ao noso equipo a comprender que seccións da web atopas máis interesantes e útiles.

Podes revisar a nosa Política de Privacidade no seguinte enlace.